دراین مطلب آمده است: در جهانی که معیار اساسی بسیاری از ارزشیابی ها پول
است خیلی طبیعی است که هنر دست مردان و زنان را هم صنعت دستی به حساب آورند
البته در اساس ایرادی هم به این منطق وارد نیست چرا که زمانی هنری ماندگار
می شود که علاوه بر ویژگی های هنری و جذاب خود که محصول استعداد و خلاقیت
هنرمند است، این امکان را هم داشته باشد که در بازار رقابت برای خود جا باز
کند همان گونه که هر کالای تولیدی دیگر این توانایی را باید داشته باشد.
امروزه هر آنچه را دستان معجزه گر هنرمندان خلق می کند توسط ماشین های
صنعتی هم قابل تولید است. صنعت فرش بافی به واقع هنر قالی بافی را با خطر
مواجه کرده است. چرخ دوزی های متنوع با هنر سوزن دوزی زنان هنرمند بلوچ به
رقابت برخاسته است. اگر چه فاصله میان کار ماشین و هنر انسان بسیار است اما
واقعیت این است که صنعت، هنر را سخت به چالش انداخته است. در این وانفسا
آنچه می تواند برای هنر دستی نجاتبخش باشد، خلاقیت هنرمندان، تنوع آثار، به
روز شدن آنها، حمایت دولت و ثروتمندان است. چهره های فرهیخته و ارزشمند
صنایع دستی استانمان را پاس بداریم، در خرید آثارشان همت کنیم تا سوزن
دوزی، قالی بافی، خامه دوزی، سیاهدوزی، سفالگری، حصیربافی، معرق کاری و
سایر صنایع دستی استانمان بماند و به عنوان پیشانی استان سیستان و بلوچستان
در کشور و جهان بدرخشد.