به گفته پوينار اين گل‌ها به اندازه‌اي سالم هستند، گويي كه هم‌اكنون از شاخه جدا شده و به زمين افتاده‌اند. محققان دانشگاه روتگرز با مقايسه ويژگي‌هاي فيزيكي اين فسيل‌ها با 200 نمونه از گونه گياه استريكنوس موفق به شناسايي آن شدند.
محققان دانشگاه اورگان موفق به کشف دو گل فسیل شده درون کهربا شدند که
برای ۱۵ میلیون سال در درون این ماده محبوس شده‌اند به شکلی شگفت‌انگیز
سالم و تازه به نظر می‌آیند.
به گزارش همشهری آنلاین براساس گزارش BBC، زيست‌شناسان دو گونه كاملا جديد از گياهي منقرض شده را معرفي كردند كه فسيل آنها براي 15 ميليون سال درون كهربا محبوس شده‌بود.گياه استريكنوس الكتري به سرده بوته‌ها و درختان گرمسيري تعلق دارد و به توليد استركنين زهرآگين شهرت دارد. محققان آمريكايي نام اين گياه را از روي عبارت لاتين كهربا، الكترون انتخاب كرده‌اند. اين دو گل جديد بخشي از 500 فسيلي بودند كه در اكتشاف زميني جورج پوينار محقق دانشگاه اورگان در سال 1986 كشف شده‌اند.
پوينار حشره‌شناسي مشهور است و بيشتر نمونه‌هاي جمع‌آوري شده نيز فسيل حشرات هستند، اما پس از 30 سال او به صورت ناگهاني با فسيل اين دو گل مواجه‌شد. اين گل‌ها برخلاف ديگر نمونه‌هاي گياهي محبوس در كهربا به شكلي عجيب كامل هستند. پوينار در سال 2015 تصاويري با وضوح بالا را براي محققاني در دانشگاه روتگرز ارسال كرد.
به گفته پوينار اين گل‌ها به اندازه‌اي سالم هستند، گويي كه هم‌اكنون از شاخه جدا شده و به زمين افتاده‌اند. محققان دانشگاه روتگرز با مقايسه ويژگي‌هاي فيزيكي اين فسيل‌ها با 200 نمونه از گونه گياه استريكنوس موفق به شناسايي آن شدند.
به گفته پوينار، گياهان سرده استريكنوس هريك تا حدي سمي هستند، برخي از آنها نسبت به ديگري سمي‌ترند از اين رو برخي از آنها براي مدتي بيشتر توانسته‌اند زندگي كنند زيرا دربرابر گياه‌خواران از سيستم دفاعي برخوردار بوده‌اند. مشهورترين سمي كه از اين سرده از گياهان به دست مي‌آيد استريكنين نام دارد كه از آن در ساخت سم مرگ‌موش استفاده مي‌شود و همچنين به اين سم در فيلم رواني آلفرد هيچكاك نيز اشاره شده‌است.
اما بيش از 80 هزار گياه گلدار ديگر از جمله گياهاني كه منبع غذايي انسان به شمار مي‌روند مانند سيب‌زميني، آفتابگردان و قهوه نيز از اعضاي اين خانواده از گياهان قرار دارند.
به گزارش همشهری آنلاین براساس گزارش BBC، زيست‌شناسان دو گونه كاملا جديد از گياهي منقرض شده را معرفي كردند كه فسيل آنها براي 15 ميليون سال درون كهربا محبوس شده‌بود.گياه استريكنوس الكتري به سرده بوته‌ها و درختان گرمسيري تعلق دارد و به توليد استركنين زهرآگين شهرت دارد. محققان آمريكايي نام اين گياه را از روي عبارت لاتين كهربا، الكترون انتخاب كرده‌اند. اين دو گل جديد بخشي از 500 فسيلي بودند كه در اكتشاف زميني جورج پوينار محقق دانشگاه اورگان در سال 1986 كشف شده‌اند.
پوينار حشره‌شناسي مشهور است و بيشتر نمونه‌هاي جمع‌آوري شده نيز فسيل حشرات هستند، اما پس از 30 سال او به صورت ناگهاني با فسيل اين دو گل مواجه‌شد. اين گل‌ها برخلاف ديگر نمونه‌هاي گياهي محبوس در كهربا به شكلي عجيب كامل هستند. پوينار در سال 2015 تصاويري با وضوح بالا را براي محققاني در دانشگاه روتگرز ارسال كرد.
به گفته پوينار اين گل‌ها به اندازه‌اي سالم هستند، گويي كه هم‌اكنون از شاخه جدا شده و به زمين افتاده‌اند. محققان دانشگاه روتگرز با مقايسه ويژگي‌هاي فيزيكي اين فسيل‌ها با 200 نمونه از گونه گياه استريكنوس موفق به شناسايي آن شدند.
به گفته پوينار، گياهان سرده استريكنوس هريك تا حدي سمي هستند، برخي از آنها نسبت به ديگري سمي‌ترند از اين رو برخي از آنها براي مدتي بيشتر توانسته‌اند زندگي كنند زيرا دربرابر گياه‌خواران از سيستم دفاعي برخوردار بوده‌اند. مشهورترين سمي كه از اين سرده از گياهان به دست مي‌آيد استريكنين نام دارد كه از آن در ساخت سم مرگ‌موش استفاده مي‌شود و همچنين به اين سم در فيلم رواني آلفرد هيچكاك نيز اشاره شده‌است.
اما بيش از 80 هزار گياه گلدار ديگر از جمله گياهاني كه منبع غذايي انسان به شمار مي‌روند مانند سيب‌زميني، آفتابگردان و قهوه نيز از اعضاي اين خانواده از گياهان قرار دارند.