حسین محمدزاده کراتی در خصوص صنعت پرورش شترمرغ گفت: در استان یزد 23 واحد پرورش شترمرغ دارای پروانه بهره‌برداری به ظرفیت 297 قطعه مولد و 5 هزار و 48 قطعه پرواری وجود دارد.
وی با بیان این که شهرستان مهریز نسبت به سایر شهرستان ها در پرورش شترمرغ پیش‌رو است اعلام کرد: در سال 96 به میزان 166 تن گوشت شترمرغ و پنج تن تخم نیز برای مصارف خوراکی تولید و روانه بازار شده است و همچنین شش هزار قطعه جوجه شترمرغ نیز تولید شده است.
محمدزاده در خصوص سرمایه مرود نیاز برای شروع این کسب و کار گفت: برای راه اندازی هر واحد شترمرغ پرواری به ازای هر قطعه به دو میلیون 800 هزار تومان و به ازای هر قطعه شترمرغ مولد نیز به 13 میلیون و 500 هزارتومان سرمایه گذاری نیاز است.
وی با بیان این که مشکلات پرورش شترمرغ به دو دسته تقسیم می شود ادامه داد: بخشی از مشکلات در ارتباط با خود شترمرغ است که به دلیل عدم اصلاح‌نژاد راندمان تولید مثل آن نسبت به سایر طیور کمتر است به طوری که به ازای هر قطعه مولد ماده بین 25 تا 30 قطعه جوجه یک روزه تولید می‌شود در حالی که ارتقا آن می تواند در سودآوری صنعت شترمرغ نقش موثری داشته باشد.
محمدزاده دیگر مشکل این صنعت را عدم زنجیره‌ای بودن آن اعلام کرد و گفت: در این زمینه تلاش می شود واحدهای پرورش شترمرغ به صورت زنجیره‌ای بوده و همه حلقه های صنعت شترمرغ اعم از مولد، جوجه کشی، کارخانه خوراک، پرواربندی، کشتار، بسته‌بندی و توزیع در یک مجتمع پرورشی طراحی شود و با توجه به اهمیت این موضوع ضروری است تشکل یا تعاونی پرورش شترمرغ این اهداف را دنبال کنند.
وی در خصوص دیگر مشکلات این صنعت در استان و کشور اظهار داشت: با توجه به این که این صنعت نوپا است هنوز کارخانه فرآوری پوست که یکی از منابع مهم درآمد در پرورش شترمرغ می باشد راه اندازی نشده است و صادرات پوست نیز بسیار بستگی به کیفیت محصول دارد به طوری که اگر فرآوری اولیه پوست خوب باشد می تواند درآمدزایی خوبی داشته باشد.
مدیر امور طیور سازمان جهاد کشاورزی استان یزد افزود: در زمینه فراوری پوست شترمرغ بخش خصوصی می تواند وارد شود و سرمایه‌گذاری نماید و مطمئنا در این زمنیه با توجه به طرفیتی که وجود دارد از سرمایه گذاران استقبال خواهد شد.
محمدزاده در خصوص اقتصادی بودن پرورش شترمرغ گفت: اگر پرورش دهندگان شترمرغ به شاخص‌های کمی و کیفی تولید توجه داشته باشند و به صورت زنجیره کامل عمل نمایند این فعالیت مقرون به صرفه خواهد بود.
وی با بیان این که پرورش دهندگان باید شاخص های تولید خود را ارتقا دهند ادامه داد: از جمله شاخص های مهم تولید که در سودآوری نقش دارند می توان به ضریب تبدیل غذایی اشاره کرد. این شاخص برای واحدهای پرواری حداکثر 3.4-3.5 باشد که اگر بیشتر از این مقدار باشد هزینه خوراک به ازای هر کیلو گوشت تولیدی افزایش خواهد یافت.
محمدزاده با تاکید بر این که باید راندمان تولید مثل ارتقا داده شود گفت: در برخی از کشورها به ازای هر مولد 50 الی 60 جوجه گرفته می شود در حالی که در برخی از واحدهای ما این شاخص در حد 12 الی 15 قطعه است بنابراین در این حوزه پتانسیل خوبی برای ارتقاء سودآوری واحدهای شترمرغ وجود دارد.
وی اظهار داشت: کم کردن تلفات تا سه ماهگی از دیگر شاخص های مهم تولید است چرا که معمولا جوجه شترمرغ‌ها تا یک ماهگی تلفات زیادی دارند از این رو مراقبت‌های مدیریتی و تغذیه‌ای می‌تواند بسیار کارآمد باشد.
محمدزاده در خصوص کشتار شترمرغ گفت:واحدهای پرواری باید کشتارگاه اختصاصی داشته باشند چرا که فیزیولوژی شترمرغ اجازه نمی دهد که بارگیری و حمل شوند تا در جایی دیگر کشتار شود زیرا استرس بارگیری و حمل کیفیت گوشت شترمرغ را کاهش می‌دهد.