به گزارش تابناک یزد، دکتر عباس علوی راد دانشیار اقتصاد دانشگاه در مطلبی در هفته نامه پرگار نوشته است: استان یزد هم اکنون در میان ۵ استان صنعتی کشور قرار دارد. صنعتی شدن استان یزد حاصل تفکر مدیریتی حاکم بر استان در بیش از یک دهه گذشته و تخصیص منابع در این بخش بوده است. پرسش مهمی که مطرح می شود این است که اساسا دستاوردهای صنعتی شدن استان یزد بعد از گذشت بیش از یک دهه تخصیص منابع و امکانات چیست؟ در ادامه میراث صنعتی شدن استان از دید نگارنده ارائه شده است.
1- تمرکز بر چند صنعت غیر متنوع و آسیب پذیر و بعضا رقابت ناپذیر در هنگام شوک های اقتصادی. بطور کلی گروه های فعال در بخش صنعت استان عمدتا شامل کاشی و سرامیک، فولاد، معادن و نساجی می باشند. لذا گروه های فعال متنوع نبوده و هرگونه رکود در فعالیت این گروه ها به سرعت به بخش صنعت و کل استان سرایت می کند.
2- طبق اخرین داده های مرکز آمار ایران در سال 13۹۵، بخش صنعت 3/47 درصد از کل اشتغال در استان یزد را به خود اختصاص داده است (رتبه اول کشور). این بدین معنا است که در صورت رکود بخش صنعت، اشتغال موجود استان در مقیاس وسیع مورد تهدید واقع خواهد شد . با شوک سقوط آزاد سرمایه گذاری در بخش مسکن کشور از سال ۱۳۹۱، تقاضای داخلی متناسب با ظرفیت تولیدی کاشی و سرامیک استان یزد که بسیار گسترش یافته رشد نکرده و اشتغال استان عملا تهدید شد. چرا که نرخ بیکاری استان از نرخ بیکاری کشور از سال ۱۳۹۴ به بعد عبور کرده و رکورد بالاترین نرخ بیکاری استان طی یک دهه گذشته در سال ۱۳۹۵ (8/12 درصد) ثبت شده است.
3- گسترش رقابت های مخرب و ترویج مسابقه توسعه صنعتی در شهرستان های استان یزد بدون در نظر گرفتن مزیت های نسبی و صرفا ملاحظات غیر اقتصادی. این راهبرد عدم توازن اشتغال زایی در شهرستان های استان یزد را به اوج رسانده.
4- خروج و مهاجرت نخبگان یزدی از استان به علت تمرکز بر توسعه برخی صنایع خاص و عدم تنوع فرصت های شغلی. متاسفانه استان یزد در زمینه توسعه گردشگری، گسترش دولت الکترونیک، خدمات مبتنی بر فاوا و استارت آپ ها در سالیان اخیر سرمایه گذاری قابل ملاحظه ای نداشته و این زمینه دلسردی و خروج بسیاری از نخبگان استان در این تخصص ها شده است.
5- تبدیل شدن استان یزد به یکی از مهاجر پذیر ترین استان های کشور همراه با ورود خرده فرهنگ ها و تغییر بافت جمعیتی استان و گسترش آسیب پذیری های اجتماعی. در این زمینه فعالین فرهنگی و متخصصین جامعه شناسی در استان قطعا بهتر می توانند آسیب های ایجاد شده و رو به رشد را تشریح نمایند.
6- آلودگی های زیست محیطی ناشی از توسعه صنعتی که هم اکنون استان را وارد فاز تاثیرات مخرب آلودگی بر سلامت شهروندان نموده است. کافی است یک بامداد به حومه شهر یزد و شهرستان های صنعتی استان رفته و از نزدیک عمق فاجعه را ملاحظه نمود.
7- استفاده بی رویه و مبتنی بر الگوهای غیر بهینه همراه با عدم نظارت دقیق از منابع آب استان و ایجاد تنش های منطقه ای در ورود منابع آبی از خارج استان. اصلی ترین ریسک اقتصادی و اجتماعی در استان یزد بدون شک ریسک کمبود منابع آبی است. در توسعه صنعتی استان این ریسک مورد غفلت واقع شده و حالا تازه به فکر چاره افتادیم.
بدون شک موارد فوق برخی از مهمترین پیامدهای توسعه صنعتی در استان یزد بوده و آثار و تبعات مخرب ناشی از آن به سرعت در حال رشد است. در استان یزد پیچیده ترین شکل بیکاری، یعنی بیکاری چند سطحی مبتنی بر سطح تحصیلات و جنسیت در حادترین شرایط می باشد. اگر مدیریت استان فکر می کند با صنعت می تواند این مشکل را که در صدر مشکلات استان یزد قرار دارد حل کند سخت در اشتباه است.