بر اساس آمار و ارقامی که از نظرسنجی های مختلف به دست آمده اگر در برخی نظرسنجی ها این اعداد بسیار متغییر و متفاوت است، اما حتی در برخی نظرسنجی هایی که توسط نهادهای نزدیک به اصلاح طلبان و دولت هم انجام شده، روحانی با درصد کمی تفاوت تاکنون نتیجه ای بهتر از انتخابات 92 که پیروزی با اندکی بیش از 50 درصد است، به دست نیاورده است.
این رویه در نظرسنجی های دانشگاهی و همچنین در نظرسنجی های محافل اصولگرایانه متفاوت تر است و رأی روحانی را تاکنون به طور قطعی زیر 50 درصد نشان می دهد، اگر اختلاف او با رقیبانش هم قابل توجه است و حتی به حدود 20 درصد هم در برخی موارد می رسد.
جمع بندی بین نظرسنجی های دو طرف این را نشان می دهد که نمی توان به پیروزی روحانی در مرحله اول البته تا به امروز زیاد خوشبین بود؛ مگر اینکه تا زمان باقی مانده تا انتخابات اتفاق خاصی بیفتد و این مساله باعث ایجاد یک موج به نفع «حسن روحانی» شده و او را پیروز انتخابات دوازدهم معرفی کند.
از طرفی شانسی که می توان برای روحانی قائل شد این است که رقیبان اصلی او از بین «محمدباقر قالیباف» و «سید ابراهیم رئیسی» یک نفر خواهد بود. اگر برخی به این تصور باشند که در نظرسنجی ها رأی این دو باهم نزدیک به روحانی، برابر با او و حتی بیشتر از او هم خواهد بود، این تصور را زیاد واقعی نمی توان قلمداد کرد.
آراء قالیباف و رئیسی، اگرچه هر دو از جنس اصولگرایانه است، اما به طور قطع همه آراء قالیباف الزاما به سبد رئیسی و همه آراء رئیسی الزاما به سبد قالیباف ریخته نمی شود و اگر یکی از این دو به نفع دیگری کنار بروند و یا با ادامه حضورشان باعث کشیدن انتخابات به مرحله دوم بشوند، قطعا باید به این نکته توجه داشته باشند که همه آراء شان به سبد دیگر کاندیدای اصولگرا ریخته نمی شود.
ممکن است با کناره گیری قالیباف بخشی از آراء او به سبد روحانی ریخته شود و البته با کناره گیری رئیسی همانطور که بخشی از اصولگرایان (جبهه پایداری) گفته اند، دیگر اصلحی در انتخابات وجود نداشته باشد و آنها برای این شرایط با توجه به گفته های برخی اعضای شان «دفع افسد به فاسد کنند»!. این فرض اول درباره نحوه واریز آراء 2 کاندیدای اصلی اصولگرایی به سبد یکدیگر است.
فرض دیگری که می توان متصور شد، این است که اگر یکی از این دو نفر (قالیباف یا رئیسی) رقیب روحانی در مرحله دوم انتخابات ریاست جمهوری باشند، آنگاه معادله متفاوت خواهد بود و جریان اصولگرایی تمامی تلاش خود را برای رأی آوری یک چهره اصولگرا کرده و آن را صد چندان و مضاعف خواهد کرد. در این صورت احتمال واریز آراء یک کاندیدای اصولگرا به نفع دیگری زیاد خواهد بود و احتمالات گذشته تا حد بسیار زیادی کم رنگ می شود.
البته این را هم باید در نظر داشت که اگر میزان آراء «اسحاق جهانگیری» در نظرسنجی ها بین 2 تا 4 درصد است، اما همه این آراء قابلیت واریز به سبد رأی روحانی را دارد و می توان با فرض کناره گیری جهانگیری که البته چندان بیراه هم نیست، تمامی این 2 تا 4 درصد را به سبد آراء روحانی منظور کرد.
«سید مصطفی میرسلیم» و «سید مصطفی هاشمی طباء» که از کاندیداهای حاضر در صحنه انتخابات ریاست جمهوری هستند و به نظر نمی رسد که از این صحنه به نفع دیگری کناره گیری کنند هم در اغلب نظرسنجی ها هیچ شانسی برای پیروزی ندارند و میزان آراء شان تقریبا در همه نظرسنجی ها یک درصد پیش بینی شده است. لذا این دو می توانند در فرصت باقی مانده تا انتخابات با اظهارنظرهایی که می کنند، زمینه جذب رأی بیشتر برای 3 کاندیدایی که شانس زیادی دارند را فراهم کنند.
تا به امروز برآیند و مجموع نظرسنجی ها نشان می دهد که انتخابات پیش روی ریاست جمهوری به احتمال بسیار زیاد مرحله دومی خواهد بود، اما با توجه به تحلیلی که از نظر گذشت، ممکن است اتفاقات و تحولات انتخاباتی این رویه را دستخوش تغییر کند، مثل آنچه بعد از مناظره دوم اتفاق افتاد و باعث کاهش آراء روحانی شد و البته سخنان روحانی در روزهای اخیر که این روند کاهشی را به نفع او باز هم مثبت کرد.
آنچه در ادامه می آید، برخی نظرسنجی هایی است که تا کنون درباره نتایج احتمالی انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم از محافل دانشگاهی، علمی، اصولگرایانه و اصلاح طلبانه منتشر شده است.
نظرسنجی منتسب به یک نهاد دانشگاهی:
روحاني ٣٧
