مدیران مسئولیت پذیر سلام!

فاطمه شریفی

مسئولیت پذیری به عنوان یکی از مفاهیم ارزشمندی که انسان ها در جایگاه های فردی و اجتماعی و در ابعاد مختلف با آن روبه رو می شوند و این ویژگی می تواند در زمینه هایی چون ارتباط با خالق خویش، خانواده، جامعه، موقعیت کاری، وظایف تعریف شده ، تعهدات و اعتقادات مذهبی متغییر باشد.
یکی از مهم ترین جایگاه های اجتماعی در کشور ما که در اولین ردیف با مسئولیت پذیری تعریف می شود، قرار گرفتن در موقعیت های مختلف مدیریتی برای سازمان ها و نهاد های دولتی و خصوصی می باشد، یعنی جایی که قسمتی از مسئولیت  های مربوط به جامعه و مردم به دوش افراد گذاشته می شود.
بر همین مبنا رشد و پیشرفت هر جامعه ای در گرو فعالیت و ایفای نقش خُرد و کلان انسان های مسئولیت پذیر است زیرا افراد اگر نسبت به جامعه خود احساس وظیفه کنند عاملی مهم در پیشرفت قسمت های مختلف فردی و اجتماعی خواهد بود و  این  قابلیت ارزشمند می تواند با تقویت روابط، برطرف کردن مشکلات، شکوفایی خلاقیت ها و اجرایی شدن ایده ها در مسیر توسعه و آرامش جامعه و مردم قرار گیرد.
مسئولیت در لغت به معنای موظف بودن و یا متعهد بودن به انجام امری می باشد ومسئولیت پذیری زمانی ارزشمند و دارای اثرات مثبت است که بر مبنای رسالت، تکلیف و توانمندی انجام کار و وظیفه ای با میل باطنی صورت گیرد نه اینکه بر اساس  ترس، جاذبه ها و امیال شخصی فرد  برای  اجرای نمایش مسئولیت به ایفای نقش تلاشگرانه بپردازد.
مسئولیت پذیری خود یکی از نقش های بزرگ اجتماعی است و اما موضوعی نیست که بتوان در آن با حرکات نمایشی ذهن مخاطب و جامعه را سرگرم و از واقعیت ها دور ساخت و حتی اگر این امر تحقق یابد در کمترین زمان این نقش کاذب رنگ می بازد.
مدیران به عنوان تصمیم سازان راس بسیاری از فعالیت های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی در جامعه زمانی که مسئولیت انجام کاری را می پذیرند یک گام فراتر از مسئولیت برداشته و فعالیت های آن ها  با حقوق جامعه و افراد ارتباط مستقیم پیدا می کند که این پذیرش مسئولیت تحقق مسئولیت پذیری را در کالبد اجرای برنامه ها و وظایف نشان می دهد.
در جایگاه مدیریتی شاید بتوان مهارت های کاری و مدیریتی را با گذر زمان در جریان فعالیت های مختلف آموخت اما مسئولیت پذیری به عنوان اساسی ترین عامل پیشرفت کار به آسانی در افراد به وجود نمی آید و نیازمند ویژگی های فردی و آشنایی با مهارت های ارتباطی می باشد.
البته گاهی نیز وظیفه مسئولیت پذیری به صورت غلط در درون افراد تعریف و تا زمانی که در جایگاهی قرار دارند مورد  پافشاری قرار می گیرد و همواره آثار مخرب این رفتار را به اجتماع وارد می کند.موردی که در برخی از سیستم های مدیریتی استان یزد نیز مشاهده و اگر حتی نقدی کوچک به آن وارد شود نیز با برآشفتگی پاسخ داده می شود.
گاهی بر مبنای نظر سنجی سطحی، نمایش های فردی و  بدون شناخت از  وجود یا عدم وجود روحیه مسئولیت پذیرانه در افراد راهی پر پیچ و خم که حقوق اجتماعی جامعه و ملی را به همراه دارد پیش روی فرد گذاشته می شود و دیری نمی پاید که نه تنها مسئولیت به فراموشی سپرده می شود بلکه تک روی  فکری نیز جای آن را می گیرد و این قافله به سرانجام نخواهد رسید.
شاید در میان دغدغه های امروزی، جامعه ما بیش از هر چیز به تمرین مسئولیت پذیری و توانمندی در تمام بخش نیاز دارد و از آن مهم تر شناسایی این ویژگی ها از میان قالب های ظاهری، تا بتوانیم در مسیر پیش رو پل های محکم برای عبور بسازیم نه سدهایی که پیشرفت را مانع شوند و تنها از تمام بودن هایمان نامی به عنوان سازنده یک سد برایمان باقی بماند و  در اشتباهی بزرگتر بخواهیم بر این نام آوری ها افتخار کنیم.