از قدیم گفته اند دندان اسب پیشکش را نمی شمارند اما اعداد و ارقامی که از سوی هیات رئیسه فدراسیون فوتبال به عنوان پاداش ملی پوشان فوتبال سالنی ایران مصوب و منتشر شده است، هیچ سنخیتی با ابعاد نتایج و البته مبالغ پرداختی به ملی پوشان فوتبال چمنی ندارد و بیشتر شبیه یک پول توجیبی است! شاید اگر سرمربی این تیم هم ایرانی نبود و توان واردکردن فشار و ایجاد جنجال در رسانه ها را داشت و کار را به صفحه اجتماعی رییس جمهور می کشاند، حالا اوضاع خیلی فرق می کرد.
به گزارش «تابناک یزد»،تیم ملی فوتسال ایران با درخشش کم نظیر، بعد از 24 سال موفق شده بار
دیگر به مربع قدرت در فوتبال سالنی جهان راه یابد و شایستگی خود را به
اثبات برساند. این توفیق وقتی شیرین تر می شود که بدانیم تمامی عوامل این
تیم ایرانی هستند و هزینه گزافی برای نتایج خوب شان روی دست بیت المال و
حساب فدراسیون نگذاشته اند.
پس از کسب دو پیروزی پیاپی در مرحله حذفی جام جهانی کلمبیا که اولی
مقابل فاتح پنج دوره این مسابقات و حاکم بلامنازع فوتسال جهان حاصل شده ،
دیروز فدراسیون فوتبال فهرستی از قول هیات رییسه منتشر کرده و در اختیار
رسانه ها قرار داده است که در آن پاداش پیروزی های ملی پوشان بی ادعای
فوتسال ایران اعلام شده است. لیستی که مخاطب با مطالعه اش بجای خوشحالی
بابت این قدردانی فوری که فعلا روی کاغذ آمده و مشخص نیست چه زمانی پرداخت
شود، شوکه می شود.
در حالی که اغلب هواداران
فوتبال در ایران آگاهی کاملی از رقم قراردادهای نجومی ستاره های کم سوی
فوتبال چمنی آن هم در سطح باشگاهی داخلی دارند، انتشار مبلغ پاداش
فوتسالیست ها نه تنها حس خوبی به ما نمی دهد بلکه نوعی اجحاف را در حق آنها
در ذهن تداعی می کند.
رقم در نظر گرفته شده برای
ملی پوشان فوتسال چنان عجیب و دور از انتظار است که به نظر می رسد تصیب
کنندگان آن یا اطلاعی از سطح مسابقات که جام جهانی نام دارد، نداشته اند و
یا از موجودی حساب فدراسیون فوتبال آگاهی کاملی داشته اند و اندازه جیب شان
خرج کرده اند.
نگاهی به لیست پاداش فوتسالی ها از سوی هیات رئیسه فدراسیون فوتبال بیندازید.
برد برزیل 1000 دلار
برد پاراگوئه 1250 دلار
کسب عنوان چهارم 1500 دلار
کسب عنوان سوم 2000 دلار
کسب عنوان دوم 2500 دلار
مقام اول 3000 دلار
به
این ترتیب با یک حساب سرانگشتی به این نتیجه می رسیم که اگر ملی پوشان
ایران در کلمبیا جام قهرمانی را بالای سر ببرند، مبلغی حدود 10 میلیون
تومان پاداش نصیب شان می شود! 10 میلیون برای قهرمانی جهان که در تاریخ
رشته های گروهی ورزش ایران در رده سنی بزرگسالان سابقه نداشته است.
شاید
باید به این موضوع شک کرد که خود فدراسیونی ها هم انتظار این نتایج درخشان
را از تیم ملی فوتسال نداشته اند و وقتی تازه روز گذشته در هیات رئیسه
فدراسیون فوتبال رقم پاداش آنها تصویب می شود نشان دهنده این است که برنامه
ای قبلی برای تجلیل در کار نبوده است. این در شرایطی است که به دلیل سخت
گیری و حساسیت های کارلوس کی روش در تیم ملی فوتبال ایران، قبل از هر چیز
باید میزان پاداشش و پول توجیبی بازیکنان چمنی مشخص شود.
کاش
فدراسیون فوتبال در کنار ارقام دور از انتظار پاداشی که در نظر گرفته،
لیست هزینه هایی که برای تیم ملی فوتسال شده تا راهی جام جهانی شود را
منتشر می کرد تا مشخص می شد میزان توجه به این ملی پوشان کم توقع چقدر بوده
است و چه میزان بابت اردوهای برگزار شده هزینه شده است. بی تردید و حتی
بدون گزارش های رسمی و مکتوب می توان حدس زد که اندازه لباس های آدیداس تیم
ملی فوتبال برای تدارک و مخارج تیم ملی فوتسال هزینه نشده است اما فوتسالی
ها توانسته اند با مربی ایرانی و بدون حاشیه ها و غرولندهای همیشگی فوتبال
چمنی به موفقیت برسند.
آیا انصاف حکم نمی کرد
که فدراسیون حداقل بابت اهدای پاداش رشادت این بازیکنان، دست از سیستم قطره
چکانی خود برمی داشت و آنچه که استحقاق این ملی پوشان بود را تصویب می
کرد؟ کسی حتی یک خط مصاحبه از ستاره های واقعی فوتسال درباره پاداش و جایزه
نخوانده و قرار نیست همه برای کسب افتخار با پرچم وطن دنبال پول باشند اما
این بچه ها هم خانواده و معاش دارند و چندین ماه حضور در اردوهای دشوار
شبانه روزی و تمرین های مختلف و سنگین، جای تقدیر مالی بیشتری دارد.
تیم
ملی فوتسال با همه چالش ها و ضعف های مدیریتی که در دوره مدیریت افتخاری
وجود داشت توانسته اکنون بین 4 تیم برتر دنیا قرار گیرد اتفاقی که سالهای
سال باید بگذرد تا نظیر آن در فوتبال ایران تکرار شود و شاید با این تدارک
ها فقط باید در خواب چنین رتبه ای در جهان برای یک رشته تیمی تصور کرد اما
فدراسیون فوتبال به راحتی 10 میلیون ناقابل را برای پاداش در نظر گرفته که
پاداش پیروزی ستاره های یک تیم باشگاهی لیگ برتری بابت بردهای داخلی در طول
فصل هم نیست. این تبعیض از کجا آمده و چرا کسی برای از بین بردن آن تلاش و
اقدامی نمی کند؟
به گزارش تابناک
ورزشی، از قدیم گفته اند دندان اسب
پیشکش را نمی شمارند اما اعداد و ارقامی که از سوی هیات رئیسه فدراسیون
فوتبال به عنوان پاداش ملی پوشان فوتبال سالنی ایران مصوب و منتشر شده است،
هیچ سنخیتی با ابعاد نتایج و البته مبالغ پرداختی به ملی پوشان فوتبال
چمنی ندارد و بیشتر شبیه یک پول توجیبی است! شاید اگر سرمربی این تیم هم
ایرانی نبود و توان واردکردن فشار و ایجاد جنجال در رسانه ها را داشت و کار
را به صفحه اجتماعی رییس جمهور می کشاند، حالا اوضاع خیلی فرق می کرد.
