مجمع تشکل‌های دانشجویی دانشگاه یزد با توجه به تجمعات چند روز گذشته در این دانشگاه، بیانیه‌ای صادر کرد. با توجه به تجمعات چند روز گذشته در دانشگاه یزد، مجمع تشکل‌های دانشجویی دانشگاه یزد اعلام چند نکته را ضروری می‌داند:
۱. تشکل‌های دانشجویی دانشگاه یزد، دانشجویان فهیم و بیدار این دانشگاه را به بازی نخوردن در بازی دشمنان، بدخواهان و هنجار شکنان و همراهی برای گفتگو و کنشی اثرگذار برای اتفاقات اخیر دعوت می‌کند. دانشجویان باید بصیرتر از همیشه مرز خودشان را با دشمنان و کسانی که نمی‌خواهند این سرزمین را قوی و متحد ببینند، مشخص کرده و از آنان اعلام برائت کنند.
دشمن امروز با سواستفاده از احساسات جوانان و انحراف افکار ایشان که با فوت یکی از خواهرانمان جریحه دار شده است، مردم را به خیابان دعوت می‌کند. ظاهراً نیتشان حمایت از زنان این سرزمین است، اما همه ما خوب می‌دانیم که هدفشان متلاشی شدن ایران متحد و قوی است که این آرزو را مثل پدرانشان به گور خواهند برد.
۲. قطعاً دانشگاه محل عقلانیت، منطق، گفتگو و منشأ و خواستگاه اصلاحات و پیشرفت جامعه است. جلسات مناظره، تریبون ها، کرسی‌های آزاد اندیشی، حضور نخبگان، اساتید و پژوهشگران برجسته، همه و همه فرصت‌های ارزشمندی است که صرفاً در اختیار دانشجویان قرار گرفته است؛ لذا قطع به یقین انتظار می‌رود مطالبات و اعتراضات دانشجویان در دانشگاه هم خوان با فرهنگ و شأن دانشجو و دانشگاه باشد و در سطح اعتراضات کف خیابان تنزل پیدا نکند.
۳. مطالبه گری و عدالت طلبی نه به عنوان حق بلکه تکلیفی است که برعهده دانشجو نهاده شده است. در حوادث اخیر نیز همه تلاش تشکل‌های دانشجویی دانشگاه، ایجاد فضایی آرام و به دور از التهاب و ایجاد بستر گفتگو جهت بیان مطالبات و اعتراضات دانشجویان بوده است.
در روز‌های گذشته علی رغم اینکه تشکل‌های دانشجویی دانشگاه یزد مسئولیت پذیرفته و تمام تلاش خودشان را جهت برگزاری جلسه‌ای برای شنیدن صدای همه دانشجویان در تالار جلیل شاهی دانشگاه یزد انجام دادند، دانشجویان معترض حاضر به حضور در جلسه نشدند و به اعتراضات خود در کف دانشگاه ادامه دادند.
در این حین متأسفانه شعار‌های تند و توهین آمیزی نیز بعضا سر داده شد. مجمع تشکل‌های دانشجویی دانشگاه یزد این توهین‌ها و همچنین حرکت هنجارشکنانه کشف حجابی که صورت گرفت را شدیداً محکوم می‌کند و اساسا این رفتار‌ها را به دور از شان دانشگاه و دانشجو می‌داند.
۴. و اما یک سوال! چگونه است که دانشجویان معترض و خواستار آزادی، اجازه صحبت به دانشجویانی که هم نظر با آن‌ها نبودند را ندادند و با توهین و تهدید تریبون را از آن‌ها ربودند؟